basketbol oynamak

çok özlemişim be. 4 ay sonra elime top alınca anladım. seviyorum seni basketbol.

severek yaptığım eylem ama ne yazık ki bugün oynadığım maçta 10 üçlük denediysem 1-2 tane girdi kendimi şutör olarak görürdüm artık vazgeçtim berbat bir şutörüm ve kendimi kaçırdıklarımdan ötürü deandre jordan gibi hissediyorum :d halbuki çok kaçırmazdım elim isabetli idi ama ne yapalım olmadı bu sefer.

basketbol oynamayı çok severim, hala daha fırsat buldukça oynarım, meysu spor'un seçmeleri vardı babama yalvar yakar zola gitmeye ikna etmiştim, gittik seçmelere bir şekilde seçmeleri kazandım, tabi daha sonra bütün hayallerim gibi oda elimden kaydı gitti koskoca kulübü kapattılar, şuan elimde kalan sadece bir sürü tırnak izi ve basketbol topu dik geldiği için yamulan parmaklar

zengin çocuklarının hobisi.. bizimkiler anca futbol..

huzur veren sporlardan biri. yüzme kadar olmasa da çok faydalı olduğu rivayet edilir.

yapmaya değer bulduğum tek spordur. oyunu genelde çirkefleşmeden fairplay çerçevesinde oynasam da hayatımda yaptığım en centilmenlik dışı hareketi de içinde barındırır. bir gün beden derslerinde genelde köşede oturan iki kız arkadaşı yanımıza alıp 2'ye 2 bir maç yapmaya başladık bir arkadaşla. onun takımında bir kız benim takımımda bir kız başladık oynamaya. başlarda kız arkadaşları yüreklendirmek için genelde her topu paylaştık hata yapmalarına izin verdik lakin başladıktan kısa bir süre sonra rakip takımdaki kız arkadaşa bir şut pozisyonu verip ardından da topu hayvan gibi bloklayarak kızın kafasına yapıştırdım. tabi darbeyi alan arkadaşın kendini yerde bulması kaçınılmazdı. büyük itlik ama hala hatırladıkça keyiflenirim. bak yine eğlendim.

sevdiğiniz biriyle teke tek oynuyorsanız şakalaşması en eğlenceli spor bile olabilir.

birazdan çıkacağım, şut sallar dönerim. ankara'da ege mahallesi civarı varsa gelebilen, gelsin de atalım. (bkz: sitede büyüyen nba şortlu berk)